Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą, której charakterystycznymi objawami jest świąd oraz powracające zaostrzone stany zapalne. Przyczyny tego schorzenia nie są do końca znane, a jej podłoża upatruje się w złożonych czynnikach genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. Choroba dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci, a jej leczenie sprowadza się głównie do minimalizowania uporczywych objawów.
Czym jest atopowe zapalenie skóry?
Atopowe zapalenie skóry (AZS) możemy znać również pod nazwą wyprysku atopowego lub wyprysku endogennego. Jest to przewlekła choroba skóry, którą najczęściej rozpoznaje się w okresie wczesnego dzieciństwa. Schorzenie to wiąże się z nieprawidłową reakcją układu immunologicznego na antygeny.
Zmiany skórne ujawniają się jako odpowiedź na zetknięcie z alergenem, występujących np. w postaci pokarmów, zwierzęcej sierści czy pyłków roślin. U osób dotkniętych atopowym zapaleniem skóry mogą występować okresy ustępowania i ponownego pojawiania się objawów schorzenia. Oprócz reakcji ze strony skóry mogą również wystąpić objawy po stronie układu pokarmowego i oddechowego.
Oprócz wspomnianych wcześniej uwarunkowań genetycznych, środowiskowych i immunologicznych, u chorych na atopię stwierdza się najczęściej równoczesne występowanie defektów skóry.
Przyczyny i objawy AZS
Czynników wpływających na rozwój choroby można się doszukiwać, jak już wspomniano, nie tylko w predyspozycjach genetycznych, ale także w uwarunkowaniach środowiskowych. Do tych drugich zaliczyć możemy między innymi wzrost zanieczyszczenia środowiska, spożywanie przetworzonej żywności, nadużywanie agresywnych środków myjących i piorących oraz stres.
Do najbardziej charakterystycznych objawów atopii należą zmiany skórne w postaci czerwonych plamek i swędzących wykwitów, suchość skóry oraz świąd. Zmiany na skórze pojawiają się przede wszystkim na zgięciach łokci i kolan oraz na twarzy i szyi. Dodatkowo w zaostrzonych przebiegach choroby mogą pojawić się schorzenia współistniejące w postaci astmy oskrzelowej, zapalenia spojówek czy kataru siennego.
Oprócz tego, u chorych obserwuje się powstawanie rumienia, któremu to towarzyszyć mogą rozwijające się nadżerki i pęcherze.
Leczenie atopowego zapalenia skóry
W zależności od stopnia zaawansowania choroby i towarzyszących jej objawów można sięgnąć zarówno po metody niefarmakologiczne, jak i farmakologiczne. Do tych pierwszych zaliczyć możemy między innymi wdrożenie prawidłowej pielęgnacji skóry przy pomocy emolientów. Są to preparaty mające za zadanie odbudowanie ochronnej bariery skóry i zapobieganie jej przesuszania.
Inną metodą walki z AZS jest dieta eliminacyjna polegająca na wyłączeniu pokarmów, które mogą powodować niepożądaną reakcję alergiczną. Do środków niefarmakologicznych zaliczyć należy również fototerapię, która dzięki promieniowaniu ultrafioletowemu łagodzi stany zapalne.
Do środków farmakologicznych z kolei zaliczamy między innymi stosowane miejscowo preparaty na bazie glikokortykosteroidów. Inną grupą leków o podobnym działaniu są inhibitory kalcyneuryny. Do działań farmakologicznych zaliczymy również terapię glikokortykoidami doustnymi lub immunosupresantami.
| Artykuł powstał przy współpracy z Febumed |
